1. Zmiany prawa (patrz załącznik 1)
2. Ogłoszenie zamierzeń MEN „Szkoła Przyjaźnie Wymagająca”. Celem reformy jest skuteczniejsze wyrównywanie szans edukacyjnych, poprzez zapewnienie lepszego dostępu najmłodszych dzieci do edukacji, poprawa efektów kształcenia, podniesienie rangi nauczania języków obcych oraz wdrożenie elastycznego modelu kształcenia lepiej dopasowanego do indywidualnych potrzeb i zdolności uczniów. Reforma obejmuje zmiany programowe, upowszechnienie przedszkoli, obniżenie wielu obowiązku szkolnego, modernizację egzaminów zewnętrznych.
- Od 14 kwietnia do 5 czerwca odbyło się 16 wojewódzkich debat o edukacji. Były to spotkania minister Katarzyny Hall oraz wiceministrów ze środowiskiem oświatowym. Podsumowanie debat odbyło się 7 lipca na Uniwersytecie Warszawskim.
- Dość trudno jest jednak ocenić, co przyniosły konsultacje społeczne, czy i jakie zmiany zostały wprowadzone w początkowy projekt. Istotna zmiana dotyczy trybu obniżania wieku obowiązku szkolnego. Będzie się to odbywało w ciągu trzech lat, a o tym, w którym roku dziecko rozpocznie naukę w szkole decydować będą rodzice. Nie są jeszcze znane wszystkie szczegóły, nie wiadomo do kiedy rodzice będą musieli podjąć decyzję, czy będą wnioskowali o zwolnienie dziecka i na jakiej podstawie obowiązek szkolny będzie odraczany.
3. Zmiana na stanowiskach kuratorów oświaty. W trzynastu województwach zmienili się kuratorzy oświaty, ci sami pozostali w województwie dolnośląskim, lubuskim i warmińsko – mazurskim. Większość nowych szefów kuratorium to ludzie blisko związani z Platformą Obywatelską. W województwie mazowiecki Karol Semik w ostatnich wyborach startował do Sejmu z listy PO, w zachodniopomorskim Artur Gałęski jest członkiem PO, podobnie jak Jerzy Kiszkiel – kurator oświaty w Białymstoku. Świętokrzyskim Kuratorem Oświaty została Małgorzata Muzoł – członkini zarządu wojewódzkiego PSL. Trochę dziwi ta wymiana kadr, zwłaszcza w związku z obietnicami ograniczenia zadań kuratoriów oświaty.
4. Decyzje kadrowe. Ministerstwo Edukacji Narodowej nie spieszyło się z decyzjami kadrowymi, dotyczącymi podległych sobie placówek. W marcu z funkcji dyrektora CODN odwołana została Teresa Łęcka, powołana na to stanowisko przez ministra Romana Giertycha, po usunięciu Mirosława Sielatyckiego. W lipcu, po wygranym konkursie dyrektorką Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli została Marlena Fałkowska.
- Większy zamęt panował w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. Poprzedni dyrektor – Marek Legutko w maju, po wieku błędach w tegorocznych egzaminach, złożył dymisję, przyjętą przez minister Katarzynę Hall. Na p.o. dyrektora powołana została wicedyrektor CKE – Maria Magdziarz, która 11 lipca złożyła wymówienie. Pełniącym obowiązki dyrektora, do czasu rozstrzygnięcia konkursu został Mirosław Sawicki, były minister edukacji i były, trzykrotny dyrektor CKE. Z CKE w lipcu odeszła również Agnieszka Pfaifer, odpowiedzialna za programy finansowane z EFS.
- Zmiany na stanowisku dyrektora dotyczą również Centrum Metodycznego Pomocy Psychologiczno – Pedagogicznej. Poprzednia dyrektor – Elżbieta Nerwińska przeszła do pracy w MEN na stanowisko dyrektor Departamentu Zwiększania Szans Edukacyjnych. Tymczasem, do czasu rozstrzygnięcia konkursu (nie wiadomo, czy został już ogłoszony) p.o. w CMPP-P została Maria Sokołowska.
- Przejściowa sytuacja dotyczy również Instytutu Badań Edukacyjnych – placówki naukowo – badawczej MEN. Instytut mógłby przejąć i prowadzić projekty badawcze finansowane ze środków unijnych. Wymaga to jednak szybki decyzji stabilizujących kadrę kierowniczą. Tymczasem pełniącą obowiązki dyrektora instytutu jest doc. dr hab. Barbara Baraniak.
- Wydaje się, że problemy kadrowe nie omijają również samego ministerstwa. Ze stanowiska dyrektora Departamentu Kształcenia Ogólnego i Wychowania odeszła, po kilku miesiącach pracy Grażyna Czetwertyńska. W trzech departamentach brakuje dyrektorów, w kolejnych czterech zastępców dyrektora. Niestety, wynagrodzenie w MEN jest niskie i nie motywuje do podejmowania trudnej pracy w resorcie.
5. Protesty społeczne. Miniony czas nie był wolny od napięć społecznych. 18 stycznia odbyła się w Warszawie demonstracja nauczycieli organizowana przez ZNP. Protestujący domagali się większej podwyżki wynagrodzeń. 31 stycznia po raz pierwszy negocjacje płacowe z MEN rozpoczęły wspólnie wszystkie związki zawodowe (jest ich siedem). W kwietniu przed urzędami wojewódzkimi odbyły się pikiety nauczycieli zorganizowane przez oświatową „Solidarność” Uczestnicy domagali się znacznego wzrostu płac i utrzymania prawa do wcześniejszych emerytur. 27 maja miał miejsce ogólnopolski strajk nauczycieli. Według ZNP wzięło w nim udział 70% szkół, według MEN – 50%. W czerwcu oświatowa „Solidarność” zażądała od Premiera odwołania Michała Boniego – sekretarza stanu w Kancelarii Premiera, Katarzyny Hall – minister edukacji i Jolanty Fedak – minister pracy za brak dialogu ze związkami. 25 czerwca ZNP i Sekcja Krajowa Oświaty i Wychowania „Solidarność” podpisały komunikat o wspólnej strategii działań na rzecz podwyżek wynagrodzeń dla nauczycieli (50% do 2010 roku), utrzymania praw emerytalnych oraz zwiększenia nakładów na edukację. Zarząd Główny ZNP podjął decyzję o rozpoczęciu 1 września pogotowia protestacyjnego.
6. System egzaminów zewnętrznych. W bieżącym roku był to chyba najbardziej krytykowany element systemu oświaty. Bo też mocno na tę krytykę zasłużył. Liczba błędów, nieprecyzyjnych zadań i niespodziewanych sytuacji dowodzi, że kierownictwo CKE utraciło kontrolę nad egzaminami.
- Helsińska Fundacja Praw Człowieka od dawna postuluje stworzenie możliwości odwołania się maturzystów od oceny. W bieżącym roku do tej opinii przyłączył się Rzecznik Praw obywatelskich. Procedura odwoławcza musi zakładać prawo do kserowania własnej pracy maturalnej. Ministerstwo Edukacji Narodowej broni się przed takim rozwiązaniem jako zbyt kłopotliwym i kosztownym. Co roku maturzyści wypełniają około 2 miliony arkuszy. Sprawa nadal jest nierozstrzygnięta.
- W marcu odbyła się próbna matura. Niestety, na forach internetowych pojawiły się przecieki. Próbna matura jest nieobowiązkowa, ale przystępuje do niej wiele szkół. W tym roku, po informacji o przeciekach wielu dyrektorów odwołało egzamin próbny. CKE wydało na jego przygotowanie ponad 850 tys. zł.
- Najwięcej zamętu wywołała sprawa pytania 32 w części humanistycznej egzaminu gimnazjalnego. Pytanie wymagało znajomości lektur szkolnych „Kamieni na szaniec” Aleksandra Kamińskiego lub „Syzyfowych prac” Stefana Żeromskiego. W wielu szkołach nauczyciele do czasu egzaminu nie omówili z uczniami tych książek, co spowodowało, że uzyskali znacznie gorszy wynik egzaminu, a w konsekwencji mniejszą szansę na dostanie się do wybranej szkoły ponadgimnazjalnej. Sprawa nabrała sporego rozgłosu, pojawiały się bardzo różne, często sprzeczne propozycje i komentarze. Rzecznik Praw Obywatelskich namawiał do zorganizowania egzaminu dodatkowego. Kuratorzy oświaty mieli „ręcznie” kierować rekrutacją absolwentów, komisje wydawały uczniom zaświadczenia. Najmniej słyszalny był głos MEN-u. Dziś nie wiadomo, jaki jest los absolwentów gimnazjów, którzy nie odpowiedzieli na pytanie 32. Nie wiadomo również, czy z tego przypadku wyciągnięto jakieś wnioski na przyszłość, np. przewidując szczególną procedurę działania.
- Po maturze z języka polskiego przez media przetoczyła się dyskusja w sprawie „klucza” używanego do oceny prac maturalnych. Egzaminatorzy uspokajają, że kryteria i sposób sprawdzania egzaminu nie eliminuje oryginalnych i nietypowych prac maturzystów, jednak nie rozwiewa to wszystkich wątpliwości. Część polonistów, zwłaszcza pracujących z uczniami utalentowanymi nadal uważa, że system oceniania uśrednia i promuje przeciętnych uczniów.
- Kolejny błąd w egzaminie na poziomie rozszerzonym znaleźli matematycy. W wielomianie przedstawionym na wykresie zabrakło informacji, że jest to wielomian trzeciego stopnia, można było się domyślić, ale zdaniem ekspertów zadania powinny być konstruowane w sposób jednoznaczny. Fizycy doszukali się błędu we wzorze, który CKE podała, jako prawidłowy przy rozwiązaniu jednego z zadań na poziomie rozszerzonym. Nieścisłość, odkryta przez internautów dotyczyła również klucza do oceny odpowiedzi z WOS-u.
- Już po ogłoszeniu wyników egzaminu gimnazjalnego okazało się, że drukarze pomylili strony arkuszy, tak, że egzaminatorzy sprawdzali inne odpowiedzi, niż napisane przez uczniów. To mogło obniżyć wyniki niektórych uczniów nawet o 11 punktów. CKE uspokajała, że skala problemu jest niewielka, podano, że dotyczy ona około 400 uczniów i że wszystkie wyniki zostały poprawione, jednak w wielu regionach uczniowie sygnalizowali problemy z rekrutacją do szkół ponadgimnazjalnych.
- W lipcu rezygnację z funkcji dyrektora CKE złożyła Maria Magdziarz, jednocześnie zgłaszając nieprawidłowości finansowe związane z realizacją projektów unijnych do prokuratury. P.o. dyrektora został Mirosław Sawicki. W czasie konferencji prasowej dyrektor Sawicki opowiedział się za kontynuowaniem realizacji projektów finansowanych z EFS, ubolewał jedynie, że w komisjach jest za mało zatrudnionych w stosunku do wykonywanych zadań.
7. Alternatywne formy wychowania przedszkolnego. To jedno z najważniejszych działań popieranych przez MEN a mających na celu upowszechnienie przedszkoli. Alternatywne przedszkola powstają najczęściej w gminach wiejskich, gdzie nie było ani jednej placówki tego typu. Trzy organizacje pozarządowe: Fundacja Rozwoju Dzieci im. Amosa Komeńskiego, Federacja Inicjatyw Oświatowych oraz Stowarzyszenie Rozwoju Wsi Lipiny, Dębowce i Borki mają największe dokonania w prowadzeniu tego typu przedszkoli. Jednak los tych placówek nie jest do końca pewny. Nie wiadomo, jak będą finansowane po zakończeniu wsparcia z EFS. Zgodnie z przepisami oświatowymi mogą one uzyskać dotację z budżetu gminy, o ile zgłosiły zamiar działania do 30 września roku poprzedzającego rok finansowania. Niestety małe przedszkola nie miały takiej możliwości, ponieważ rozporządzenie w sprawie ich organizacji weszło w życie 10 stycznia. W czerwcu weszła w życie nowelizacja rozporządzenia MEN w sprawie alternatywnych przedszkoli. Z jednej strony złagodziło ona wymogi jakie muszą spełniać lokale przedszkolne. Z drugiej jednak nałożyła na rodziców – wolontariuszy konieczność posiadania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań do pracy z dziećmi oraz książeczki badań dla celów sanitarno-epidemiologicznych. To może skutecznie uniemożliwić rodzicom udział w zajęciach z dziećmi.
8. Języki obce. Ministerstwo Edukacji Narodowej w projekcie reformy uznało naukę języków obcych za priorytet. Początkowo mowa była przede wszystkim o języku angielskim. Obecnie postuluje się wprowadzenie zajęć z języka obcego, nowożytnego, ale wybór języka zależy od szkoły i możliwości pozyskania nauczycieli.
9. Nowy Rzecznik Praw Dziecka. 28 kwietnia dymisję z funkcji rzecznika praw dziecka złożyła Ewa Sowińska, krytykowana za wiele poprzednich działań, w tym, za podejrzenie, że jeden z Teletubisi jest gejem. Nowym rzecznikiem został Marek Michalak rekomendowany przez rządzącą koalicję.
10. Raport „Kapitał intelektualny Polski”. W Kancelarii Premiera, pod kierunkiem sekretarza stanu Michała Boniego powstał raport zatytułowany „Kapitał Intelektualny Polski” wyznaczający strategiczne cele rozwoju Polski. Znaczna część zamierzeń MEN pokrywa się z postulatami raportu. Jednak większość planów reformy edukacji wymaga rozszerzenia i doprecyzowania oraz ustalenia wskaźników sukcesu.
o
2. Ogłoszenie zamierzeń MEN „Szkoła Przyjaźnie Wymagająca”. Celem reformy jest skuteczniejsze wyrównywanie szans edukacyjnych, poprzez zapewnienie lepszego dostępu najmłodszych dzieci do edukacji, poprawa efektów kształcenia, podniesienie rangi nauczania języków obcych oraz wdrożenie elastycznego modelu kształcenia lepiej dopasowanego do indywidualnych potrzeb i zdolności uczniów. Reforma obejmuje zmiany programowe, upowszechnienie przedszkoli, obniżenie wielu obowiązku szkolnego, modernizację egzaminów zewnętrznych.
- Od 14 kwietnia do 5 czerwca odbyło się 16 wojewódzkich debat o edukacji. Były to spotkania minister Katarzyny Hall oraz wiceministrów ze środowiskiem oświatowym. Podsumowanie debat odbyło się 7 lipca na Uniwersytecie Warszawskim.
- Dość trudno jest jednak ocenić, co przyniosły konsultacje społeczne, czy i jakie zmiany zostały wprowadzone w początkowy projekt. Istotna zmiana dotyczy trybu obniżania wieku obowiązku szkolnego. Będzie się to odbywało w ciągu trzech lat, a o tym, w którym roku dziecko rozpocznie naukę w szkole decydować będą rodzice. Nie są jeszcze znane wszystkie szczegóły, nie wiadomo do kiedy rodzice będą musieli podjąć decyzję, czy będą wnioskowali o zwolnienie dziecka i na jakiej podstawie obowiązek szkolny będzie odraczany.
3. Zmiana na stanowiskach kuratorów oświaty. W trzynastu województwach zmienili się kuratorzy oświaty, ci sami pozostali w województwie dolnośląskim, lubuskim i warmińsko – mazurskim. Większość nowych szefów kuratorium to ludzie blisko związani z Platformą Obywatelską. W województwie mazowiecki Karol Semik w ostatnich wyborach startował do Sejmu z listy PO, w zachodniopomorskim Artur Gałęski jest członkiem PO, podobnie jak Jerzy Kiszkiel – kurator oświaty w Białymstoku. Świętokrzyskim Kuratorem Oświaty została Małgorzata Muzoł – członkini zarządu wojewódzkiego PSL. Trochę dziwi ta wymiana kadr, zwłaszcza w związku z obietnicami ograniczenia zadań kuratoriów oświaty.
4. Decyzje kadrowe. Ministerstwo Edukacji Narodowej nie spieszyło się z decyzjami kadrowymi, dotyczącymi podległych sobie placówek. W marcu z funkcji dyrektora CODN odwołana została Teresa Łęcka, powołana na to stanowisko przez ministra Romana Giertycha, po usunięciu Mirosława Sielatyckiego. W lipcu, po wygranym konkursie dyrektorką Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli została Marlena Fałkowska.
- Większy zamęt panował w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. Poprzedni dyrektor – Marek Legutko w maju, po wieku błędach w tegorocznych egzaminach, złożył dymisję, przyjętą przez minister Katarzynę Hall. Na p.o. dyrektora powołana została wicedyrektor CKE – Maria Magdziarz, która 11 lipca złożyła wymówienie. Pełniącym obowiązki dyrektora, do czasu rozstrzygnięcia konkursu został Mirosław Sawicki, były minister edukacji i były, trzykrotny dyrektor CKE. Z CKE w lipcu odeszła również Agnieszka Pfaifer, odpowiedzialna za programy finansowane z EFS.
- Zmiany na stanowisku dyrektora dotyczą również Centrum Metodycznego Pomocy Psychologiczno – Pedagogicznej. Poprzednia dyrektor – Elżbieta Nerwińska przeszła do pracy w MEN na stanowisko dyrektor Departamentu Zwiększania Szans Edukacyjnych. Tymczasem, do czasu rozstrzygnięcia konkursu (nie wiadomo, czy został już ogłoszony) p.o. w CMPP-P została Maria Sokołowska.
- Przejściowa sytuacja dotyczy również Instytutu Badań Edukacyjnych – placówki naukowo – badawczej MEN. Instytut mógłby przejąć i prowadzić projekty badawcze finansowane ze środków unijnych. Wymaga to jednak szybki decyzji stabilizujących kadrę kierowniczą. Tymczasem pełniącą obowiązki dyrektora instytutu jest doc. dr hab. Barbara Baraniak.
- Wydaje się, że problemy kadrowe nie omijają również samego ministerstwa. Ze stanowiska dyrektora Departamentu Kształcenia Ogólnego i Wychowania odeszła, po kilku miesiącach pracy Grażyna Czetwertyńska. W trzech departamentach brakuje dyrektorów, w kolejnych czterech zastępców dyrektora. Niestety, wynagrodzenie w MEN jest niskie i nie motywuje do podejmowania trudnej pracy w resorcie.
5. Protesty społeczne. Miniony czas nie był wolny od napięć społecznych. 18 stycznia odbyła się w Warszawie demonstracja nauczycieli organizowana przez ZNP. Protestujący domagali się większej podwyżki wynagrodzeń. 31 stycznia po raz pierwszy negocjacje płacowe z MEN rozpoczęły wspólnie wszystkie związki zawodowe (jest ich siedem). W kwietniu przed urzędami wojewódzkimi odbyły się pikiety nauczycieli zorganizowane przez oświatową „Solidarność” Uczestnicy domagali się znacznego wzrostu płac i utrzymania prawa do wcześniejszych emerytur. 27 maja miał miejsce ogólnopolski strajk nauczycieli. Według ZNP wzięło w nim udział 70% szkół, według MEN – 50%. W czerwcu oświatowa „Solidarność” zażądała od Premiera odwołania Michała Boniego – sekretarza stanu w Kancelarii Premiera, Katarzyny Hall – minister edukacji i Jolanty Fedak – minister pracy za brak dialogu ze związkami. 25 czerwca ZNP i Sekcja Krajowa Oświaty i Wychowania „Solidarność” podpisały komunikat o wspólnej strategii działań na rzecz podwyżek wynagrodzeń dla nauczycieli (50% do 2010 roku), utrzymania praw emerytalnych oraz zwiększenia nakładów na edukację. Zarząd Główny ZNP podjął decyzję o rozpoczęciu 1 września pogotowia protestacyjnego.
6. System egzaminów zewnętrznych. W bieżącym roku był to chyba najbardziej krytykowany element systemu oświaty. Bo też mocno na tę krytykę zasłużył. Liczba błędów, nieprecyzyjnych zadań i niespodziewanych sytuacji dowodzi, że kierownictwo CKE utraciło kontrolę nad egzaminami.
- Helsińska Fundacja Praw Człowieka od dawna postuluje stworzenie możliwości odwołania się maturzystów od oceny. W bieżącym roku do tej opinii przyłączył się Rzecznik Praw obywatelskich. Procedura odwoławcza musi zakładać prawo do kserowania własnej pracy maturalnej. Ministerstwo Edukacji Narodowej broni się przed takim rozwiązaniem jako zbyt kłopotliwym i kosztownym. Co roku maturzyści wypełniają około 2 miliony arkuszy. Sprawa nadal jest nierozstrzygnięta.
- W marcu odbyła się próbna matura. Niestety, na forach internetowych pojawiły się przecieki. Próbna matura jest nieobowiązkowa, ale przystępuje do niej wiele szkół. W tym roku, po informacji o przeciekach wielu dyrektorów odwołało egzamin próbny. CKE wydało na jego przygotowanie ponad 850 tys. zł.
- Najwięcej zamętu wywołała sprawa pytania 32 w części humanistycznej egzaminu gimnazjalnego. Pytanie wymagało znajomości lektur szkolnych „Kamieni na szaniec” Aleksandra Kamińskiego lub „Syzyfowych prac” Stefana Żeromskiego. W wielu szkołach nauczyciele do czasu egzaminu nie omówili z uczniami tych książek, co spowodowało, że uzyskali znacznie gorszy wynik egzaminu, a w konsekwencji mniejszą szansę na dostanie się do wybranej szkoły ponadgimnazjalnej. Sprawa nabrała sporego rozgłosu, pojawiały się bardzo różne, często sprzeczne propozycje i komentarze. Rzecznik Praw Obywatelskich namawiał do zorganizowania egzaminu dodatkowego. Kuratorzy oświaty mieli „ręcznie” kierować rekrutacją absolwentów, komisje wydawały uczniom zaświadczenia. Najmniej słyszalny był głos MEN-u. Dziś nie wiadomo, jaki jest los absolwentów gimnazjów, którzy nie odpowiedzieli na pytanie 32. Nie wiadomo również, czy z tego przypadku wyciągnięto jakieś wnioski na przyszłość, np. przewidując szczególną procedurę działania.
- Po maturze z języka polskiego przez media przetoczyła się dyskusja w sprawie „klucza” używanego do oceny prac maturalnych. Egzaminatorzy uspokajają, że kryteria i sposób sprawdzania egzaminu nie eliminuje oryginalnych i nietypowych prac maturzystów, jednak nie rozwiewa to wszystkich wątpliwości. Część polonistów, zwłaszcza pracujących z uczniami utalentowanymi nadal uważa, że system oceniania uśrednia i promuje przeciętnych uczniów.
- Kolejny błąd w egzaminie na poziomie rozszerzonym znaleźli matematycy. W wielomianie przedstawionym na wykresie zabrakło informacji, że jest to wielomian trzeciego stopnia, można było się domyślić, ale zdaniem ekspertów zadania powinny być konstruowane w sposób jednoznaczny. Fizycy doszukali się błędu we wzorze, który CKE podała, jako prawidłowy przy rozwiązaniu jednego z zadań na poziomie rozszerzonym. Nieścisłość, odkryta przez internautów dotyczyła również klucza do oceny odpowiedzi z WOS-u.
- Już po ogłoszeniu wyników egzaminu gimnazjalnego okazało się, że drukarze pomylili strony arkuszy, tak, że egzaminatorzy sprawdzali inne odpowiedzi, niż napisane przez uczniów. To mogło obniżyć wyniki niektórych uczniów nawet o 11 punktów. CKE uspokajała, że skala problemu jest niewielka, podano, że dotyczy ona około 400 uczniów i że wszystkie wyniki zostały poprawione, jednak w wielu regionach uczniowie sygnalizowali problemy z rekrutacją do szkół ponadgimnazjalnych.
- W lipcu rezygnację z funkcji dyrektora CKE złożyła Maria Magdziarz, jednocześnie zgłaszając nieprawidłowości finansowe związane z realizacją projektów unijnych do prokuratury. P.o. dyrektora został Mirosław Sawicki. W czasie konferencji prasowej dyrektor Sawicki opowiedział się za kontynuowaniem realizacji projektów finansowanych z EFS, ubolewał jedynie, że w komisjach jest za mało zatrudnionych w stosunku do wykonywanych zadań.
7. Alternatywne formy wychowania przedszkolnego. To jedno z najważniejszych działań popieranych przez MEN a mających na celu upowszechnienie przedszkoli. Alternatywne przedszkola powstają najczęściej w gminach wiejskich, gdzie nie było ani jednej placówki tego typu. Trzy organizacje pozarządowe: Fundacja Rozwoju Dzieci im. Amosa Komeńskiego, Federacja Inicjatyw Oświatowych oraz Stowarzyszenie Rozwoju Wsi Lipiny, Dębowce i Borki mają największe dokonania w prowadzeniu tego typu przedszkoli. Jednak los tych placówek nie jest do końca pewny. Nie wiadomo, jak będą finansowane po zakończeniu wsparcia z EFS. Zgodnie z przepisami oświatowymi mogą one uzyskać dotację z budżetu gminy, o ile zgłosiły zamiar działania do 30 września roku poprzedzającego rok finansowania. Niestety małe przedszkola nie miały takiej możliwości, ponieważ rozporządzenie w sprawie ich organizacji weszło w życie 10 stycznia. W czerwcu weszła w życie nowelizacja rozporządzenia MEN w sprawie alternatywnych przedszkoli. Z jednej strony złagodziło ona wymogi jakie muszą spełniać lokale przedszkolne. Z drugiej jednak nałożyła na rodziców – wolontariuszy konieczność posiadania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań do pracy z dziećmi oraz książeczki badań dla celów sanitarno-epidemiologicznych. To może skutecznie uniemożliwić rodzicom udział w zajęciach z dziećmi.
8. Języki obce. Ministerstwo Edukacji Narodowej w projekcie reformy uznało naukę języków obcych za priorytet. Początkowo mowa była przede wszystkim o języku angielskim. Obecnie postuluje się wprowadzenie zajęć z języka obcego, nowożytnego, ale wybór języka zależy od szkoły i możliwości pozyskania nauczycieli.
9. Nowy Rzecznik Praw Dziecka. 28 kwietnia dymisję z funkcji rzecznika praw dziecka złożyła Ewa Sowińska, krytykowana za wiele poprzednich działań, w tym, za podejrzenie, że jeden z Teletubisi jest gejem. Nowym rzecznikiem został Marek Michalak rekomendowany przez rządzącą koalicję.
10. Raport „Kapitał intelektualny Polski”. W Kancelarii Premiera, pod kierunkiem sekretarza stanu Michała Boniego powstał raport zatytułowany „Kapitał Intelektualny Polski” wyznaczający strategiczne cele rozwoju Polski. Znaczna część zamierzeń MEN pokrywa się z postulatami raportu. Jednak większość planów reformy edukacji wymaga rozszerzenia i doprecyzowania oraz ustalenia wskaźników sukcesu.
o
Irena Dzierzgowska, 10 sierpnia 2008