Uczniowie w sprawie kanonu lektur
Uczniowie Liceum Uzupełniającego w Iławie wraz z polonistką wystosowali list otwarty do ministra edukacji w sprawie nowego kanonu lektur szkolnych.
Liceum uzupełniające to dwuletnia szkoła, która ma przygotowywać do egzaminu maturalnego. Według jej uczniów, tym czasie i przy normalnym obciążeniu obowiązkami szkolnymi, nie ma możliwości przeczytania wszystkich zamieszczonych w spisie lektur pozycji.
„Zwracamy się wiec z prośbą o ograniczenie ilości lektur do najważniejszych pozycji z uwzględnieniem realnych umiejętności uczniowskich i czasu, który mogą poświęcić uczniowie na spełnienie tego obowiązku. Obecna sytuacja bowiem łamie wszelkie normy konstytucyjnej ochrony w zakresie ilości godzin pracy. Z języka polskiego czyni przedmiot narodowych tortur, sadystycznie pozbawiających nas zdrowych oczu, snu i poczucia dobrze spełnionego obowiązku. Często zmusza nas do korzystania z prymitywnych bryków i łamania zasad moralnych z tym związanych. Uniemożliwia jakąkolwiek refleksję na temat przeczytanych dzieł literackich. Niszczy wszelkie przypuszczenia o tym, jakoby literatura piękna powstawała po to, aby te książki czytano dla przyjemności.”
Głos Nauczycielski, 30.10.2007
Liceum uzupełniające to dwuletnia szkoła, która ma przygotowywać do egzaminu maturalnego. Według jej uczniów, tym czasie i przy normalnym obciążeniu obowiązkami szkolnymi, nie ma możliwości przeczytania wszystkich zamieszczonych w spisie lektur pozycji.
„Zwracamy się wiec z prośbą o ograniczenie ilości lektur do najważniejszych pozycji z uwzględnieniem realnych umiejętności uczniowskich i czasu, który mogą poświęcić uczniowie na spełnienie tego obowiązku. Obecna sytuacja bowiem łamie wszelkie normy konstytucyjnej ochrony w zakresie ilości godzin pracy. Z języka polskiego czyni przedmiot narodowych tortur, sadystycznie pozbawiających nas zdrowych oczu, snu i poczucia dobrze spełnionego obowiązku. Często zmusza nas do korzystania z prymitywnych bryków i łamania zasad moralnych z tym związanych. Uniemożliwia jakąkolwiek refleksję na temat przeczytanych dzieł literackich. Niszczy wszelkie przypuszczenia o tym, jakoby literatura piękna powstawała po to, aby te książki czytano dla przyjemności.”
Głos Nauczycielski, 30.10.2007
I. D., 2 listopada 2007
