Społeczny Monitor Edukacji jest obywatelską kontrolą władz oświatowych. Od 2006 roku gromadzimy i upowszechniamy informacje na temat polityki oświatowej, staramy się reagować w sytuacjach, w których posunięcia władz oświatowych mogą prowadzić do naruszania zasad demokratycznego państwa prawa, ograniczania wolności i autonomii szkół, naruszania zasady równości w dostępie do edukacji i obniżania jakości edukacji.
Historia Monitora rozpoczyna się od protestów przeciwko mianowaniu Romana Giertycha ministrem edukacji. W ramach tych protestów, w czerwcu 2006 roku, z inicjatywy Ireny Dzierzgowskiej, powstała strona, której celem było zbieranie informacji i komentarzy dotyczących działań władz oświatowych. W 2007 roku, dzięki wsparciu Fundacji Batorego, opublikowałyśmy nasz pierwszy raport „Edukacja - trudne lata (maj 2006 - wrzesień 2007)”.
Roman Giertych zniknął z MEN, my jednak postanowiłyśmy nie znikać. Już szósty rok prowadzimy monitoring działań władz oświatowych: w tym czasie strona Społecznego Monitora Edukacji stała się prawdziwym archiwum informacji i analiz, dotyczących systemu edukacji w Polsce.
W 2011 roku, w ramach kolejnego projektu, realizowanego przy wsparciu POKL, powstały trzy raporty, dotyczące różnych aspektów działania szkół:
"Pięciolatki do przedszkola, sześciolatki do szkół. Czy jesteśmy przygotowani do zmiany?"
"Murawa nie wyrośnie sama - organizacje pozarządowe a szkoła"
„Egzaminy zewnętrzne – jak o nich rozmawiać?”.
Od marca 2012 roku, znów z dzięki wsparciu Fundacji Batorego, otwieramy kolejny etap naszych działań: postanowiłyśmy przyjrzeć się wybranym projektom, realizowanym przez Centralną Komisję Egzaminacyjną w ramach priorytetu III Wysoka Jakość Systemu Oświaty, Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Dlaczego właśnie taki monitoring? O tym w tekście "Co robimy".
Historia Monitora rozpoczyna się od protestów przeciwko mianowaniu Romana Giertycha ministrem edukacji. W ramach tych protestów, w czerwcu 2006 roku, z inicjatywy Ireny Dzierzgowskiej, powstała strona, której celem było zbieranie informacji i komentarzy dotyczących działań władz oświatowych. W 2007 roku, dzięki wsparciu Fundacji Batorego, opublikowałyśmy nasz pierwszy raport „Edukacja - trudne lata (maj 2006 - wrzesień 2007)”.
Roman Giertych zniknął z MEN, my jednak postanowiłyśmy nie znikać. Już szósty rok prowadzimy monitoring działań władz oświatowych: w tym czasie strona Społecznego Monitora Edukacji stała się prawdziwym archiwum informacji i analiz, dotyczących systemu edukacji w Polsce.
W 2011 roku, w ramach kolejnego projektu, realizowanego przy wsparciu POKL, powstały trzy raporty, dotyczące różnych aspektów działania szkół:
"Pięciolatki do przedszkola, sześciolatki do szkół. Czy jesteśmy przygotowani do zmiany?"
"Murawa nie wyrośnie sama - organizacje pozarządowe a szkoła"
„Egzaminy zewnętrzne – jak o nich rozmawiać?”.
Od marca 2012 roku, znów z dzięki wsparciu Fundacji Batorego, otwieramy kolejny etap naszych działań: postanowiłyśmy przyjrzeć się wybranym projektom, realizowanym przez Centralną Komisję Egzaminacyjną w ramach priorytetu III Wysoka Jakość Systemu Oświaty, Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Dlaczego właśnie taki monitoring? O tym w tekście "Co robimy".
A.D., 22 lipca 2012