IBE: raport „Bilans zmian instytucjonalnych. Polska oświata w okresie transformacji”
“Bilans zmian instytucjonalnych. Polska oświata w okresie transformacji” - to raport Instytutu Badań Edukacyjnych podsumowujący reformy instytucjonalne, jakie zaszły w polskiej oświacie między 1989 a 2015 rokiem. Dotyczy to zarówno decentralizacji oświaty i przekazaniu jej w zarządzanie samorządom, zmiany sytuacji nauczycieli, jak i wprowadzeniu nowych mechanizmów koordynujących prace szkół.
Raport omawia decentralizację edukacji i rolę samorządów terytorialnych w polskim modelu zarządzania oświatą, zmiany dotyczące kształcenia, zatrudniania i motywowania nauczycieli, kluczowe narzędzia kontroli i koordynacji edukacji, które pozostają w rękach państwa: podstawę programową, nadzór pedagogiczny oraz egzaminy zewnętrzne.
Eksperci IBE przypominają obawy przed decentralizacją oświaty; ich zdaniem analizy wskazują, że obawy te na ogół się nie sprawdziły, a samorządy prowadzą racjonalną politykę dotyczącą sieci szkół. Na przykład spadkowi liczby uczniów gminnych szkół podstawowych w latach 2007-2012 towarzyszył spadek liczby szkół mniej więcej tej samej skali, o około 9%, co wskazuje na bardzo aktywną postawę samorządów w kwestii racjonalizacji sieci szkolnej17. Ogółem w tym okresie zlikwidowano 954 szkoły podstawowe.
Do najważniejszych sukcesów decentralizacji oświaty polskiej można, zdaniem IBE, zaliczyć:
- Fundamentalną poprawę stanu materialnego szkół, dokonaną wysiłkiem samorządów terytorialnych
- Zapewnienie stabilności finansowania oświaty,
- Wdrożenie przez gminy reformy gimnazjalnej,
- Ograniczona skala nierówności między organami prowadzącymi pod względem jakości kształcenia i dostępnej oferty edukacyjnej.
Podkreślić należy, że o ile przekazanie w roku 1996 szkół podstawowych gminom wzbudziło liczne dyskusje, przekazanie trzy lata później szkół ponadpodstawowych powiatom zostało przyjęte bez żadnych oporów.
Raport dostępny jest na stronie IBE.
IBE, 17.12.2015
Raport omawia decentralizację edukacji i rolę samorządów terytorialnych w polskim modelu zarządzania oświatą, zmiany dotyczące kształcenia, zatrudniania i motywowania nauczycieli, kluczowe narzędzia kontroli i koordynacji edukacji, które pozostają w rękach państwa: podstawę programową, nadzór pedagogiczny oraz egzaminy zewnętrzne.
Eksperci IBE przypominają obawy przed decentralizacją oświaty; ich zdaniem analizy wskazują, że obawy te na ogół się nie sprawdziły, a samorządy prowadzą racjonalną politykę dotyczącą sieci szkół. Na przykład spadkowi liczby uczniów gminnych szkół podstawowych w latach 2007-2012 towarzyszył spadek liczby szkół mniej więcej tej samej skali, o około 9%, co wskazuje na bardzo aktywną postawę samorządów w kwestii racjonalizacji sieci szkolnej17. Ogółem w tym okresie zlikwidowano 954 szkoły podstawowe.
Do najważniejszych sukcesów decentralizacji oświaty polskiej można, zdaniem IBE, zaliczyć:
- Fundamentalną poprawę stanu materialnego szkół, dokonaną wysiłkiem samorządów terytorialnych
- Zapewnienie stabilności finansowania oświaty,
- Wdrożenie przez gminy reformy gimnazjalnej,
- Ograniczona skala nierówności między organami prowadzącymi pod względem jakości kształcenia i dostępnej oferty edukacyjnej.
Podkreślić należy, że o ile przekazanie w roku 1996 szkół podstawowych gminom wzbudziło liczne dyskusje, przekazanie trzy lata później szkół ponadpodstawowych powiatom zostało przyjęte bez żadnych oporów.
Raport dostępny jest na stronie IBE.
IBE, 17.12.2015
A.B., 17 grudnia 2015
